Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2013

Πάλη

Όταν βλέπω άντρες να παλεύουν :

-         γυμνοί στη λάσπη
-         με τα σπαθιά τους
-         τα λόγια τους
-         με επίδειξη δύναμης
-         με επίδειξη γνώσεων
-         με «θάψιμο» άλλων ατόμων
-         με απειλές
-         με ειρωνείες.

Το μόνο που χρειάζομαι είναι πόπκορν και κόακολα.

Απόλαυση θεάματος!

Με καμοιά δύναμη συμμετοχή!

Πέμπτη 14 Φεβρουαρίου 2013

Μικρός Χείμαρρος ερωτήσεων



Ο Μικρός Χείμαρρος ήταν ο πρώτος Secret Santa μου!
Μου είχε κάνει εντύπωση γιατί μου είχε χαρίσει ένα ποίημα που ήδη το αγαπούσα.
Τώρα είχα την ευκαιρία να προσπαθήσω να την "δω" καλύτερα.
Κοινή μας αγάπη, οι λέξεις και η βαρύτητά τους!
Είναι από τα άτομα που νιώθω ότι κρύβουν πολλή αγάπη και τρυφερότητα στην καρδιά τους  και δεν μπορεί κανείς παρά να το νιώσει, έστω διαβάζοντας κάποιες λέξεις τους.
Το μόνο που λυπάμαι είναι ότι δεν ήταν Μεγάλος ο Χείμαρρος των ερωτήσεων :-)
 ( Σου χρωστώ τις υπόλοιπες 200 χιχχι )
Ερ. 1 :   Μικρέ Χείμαρρε, ποια η σχέση σου με τις λέξεις;
Τελευταία είμαστε σε διάσταση. Γενικά έχουν την τάση να με εγκαταλείπουν όταν δεν εγκρίνουν τζείνα που κάμνω ή τζαι άμα με βαρκούνται μερικές φορές. Εν τους κρατώ κακία, αλλά ώρες-ώρες βασανίζουν με. Θαυμάζω τες όμως πάρα πολλά, τζαι ξέρουν το. Αναγνωρίζω μέσα τους μια δύναμη που εν μπορεί να βρεθεί πουθενά αλλού, έστω τζ αν μερικές φορές τη χρησιμοποιούν πάνω μου για να μου κάμουν κακό. Πολλές φορές όμως we get along just fine. Εν λίο τρυφερή η σχέση μας. Τζαι λίο σχέση εξάρτησης, παραδέχουμαστε το. Οι λέξεις. Οι λέξεις μου. Αγαπώ τες.

Ερ. 2 :   Έχεις περάσει τελευταία μια μετάλλαξη.  Αποχή από το blog κι αλλαγή.  
             Πόσες φορές έχεις μεταλλαχθεί και σε τι;
Είμαι ένας Μικρός Χείμαρρος. Που σημαίνει, ότι ως τέτοιος, η αλλαγή «κυλά μέσα μου». Τα τελευταία 5-6 χρόνια επέρασα που διάφορες φάσεις τζαι αλλαγές. Αν τζαι εν μου αρέσκουν ιδιαίτερα οι μεγάλες και τρομακτικές αγκαλιές, αποδέχομαι τες ως κάτι αναπόφευκτο τζαι στο τέλος συμφιλιώνομαι τζ όλας μαζί τους, μέχρι τις επόμενες. Θέλω να το βλέπω ως εξέλιξη (όπως τα πόκεμον ας πούμε), αν τζαι κάποιες φορές τούτο μπορεί να μεν ισχύει ακριβώς γιατί κάποιες αλλαγές έννεν τόσο «ευεργετικές».

Ερ.  3:   Αν είχες να διαλέξεις πότε θα γεννιόσουν τι θα διάλεγες ;  (  χώρα, εποχή, φύλο,  επάγγελμα, σεξουαλικές προτιμήσεις, ενδιαφέροντα )
Συνήθως όταν μου κάμνουν τούτη την ερώτηση, απαντώ αυθόρμητα «Γαλλία, belle époque». Άντρας-στρέιτ, συγγραφέας ευκατάστατος να γυρίζω τα μπιστρό τζαι τα πάρτυ τζαι να χορέφκω σουίνγκ ούλλη μέρα. Τζαι γύρω στο 1780-1880 εν θα με πείραζε να ζούσα. Αγγλία ή Γαλλία. Εν να ήμουν γυναίκα τζαι εν να ήμουν ο έρωτας της ζωής του William Turner. Αν δεν ήμουν όμως (ο έρωτας της ζωής του) εν να ‘θελα να ήμουν άντρας τζαι ζωγράφος. Ρομαντικός. Φυσικά, τζαι η εποχή που ζω τωρά με τα χαρακτηριστικά που έχω τωρά εν αρκετά οκ. Τζ ας μεν γράφουμε με φτερό. Still, έχουμε internet!

Ερ.  4:  Τι ηρωικό έχεις κάνει;
Εμμ… Εν έσωσα καμιά πόλη ή καμιά δεσποσύνη σε κίνδυνο… Εν με τσιλλήσαν εμένα αντί για κάποιον που αγαπώ (αν τζαι εσκέφτηκα το αρκετές φορές σαν σενάριο)… Εν μπορώ να σκεφτώ κάτι ηρωικό με την κυριολεκτική έννοια. Α ναι. Χμ. Ναι. Εζήτησα βοήθεια. Άνοιξα το στόμα μου τζαι είπα πράματα. Πρώτα σε μένα τζαι μετά σε κόσμο που εσκέφτηκα ότι εν να μπορούσε να με βοηθήσει. Εκ των υστέρων, ναι. Ήταν αρκετά ηρωικό μου φαίνεται.

Ερ.  5:  Μόλις ξυπνάς.  Τι βλέπεις;

Συνήθως τούτο:




Μέσα-μέσα και τούτο: 




Ερ.  6:  Ποια είναι η πιο αυθόρμητη αγορά σου;
Αυθόρμητα αγοράζω βιβλία συνήθως. Γι αυτό τζαι όταν είμαι μπατιράκι αποφεύγω έντεχνα να περνώ που βιβλιοπωλεία. Αυθόρμητα αγοράζω επίσης τζαι κάρτες. Γενεθλίων, ευχαριστήριες, γιορτών κλπ. Ποττέ εν ξέρεις πού μπορεί να σου χρειαστούν τζαι συνήθως όταν χρειάζουνται έννεν ωραίες τζείνες που βρίσκεις.   
Ερ.   7: Ανοίγεις το ντουλάπι της κουζίνας με τα ψώνια.  Τι έχει μέσα;
Ποπ-κορν του μάικρογουέιβ, κόρνφλειξ, νουτέλλα, ψωμί για τόστ. Μέλι, άπειρα τσάγια και πισκόττα. Ενίοτε σοκολάτες και τσιπς ολικής (τα πιο τέλεια τσιπς του κόσμου). Μακαρόνια και έτοιμες σάλτσες. Τόνο. Ρύζι και κονσέρβες με καλαμπόκι και μανιτάρια. Πουμαρό. Μερικές εκατοντάδες μπαχαρικά που μου εμείναν που τις περσινές μου συγκατοίκους. (Πάω να δω αν εξίχασα τίποτε) Λουβί, αλέυρι, καλαμάκια, ζωμούς κνορ. Και φακές.

Ερ.  8 : Ποιο Σταρ θα ήθελες να γνωρίσεις και να περάσεις ένα σαββατοκύριακο
            ( τουλάχιστον ) μαζί του;
Εν να έλεα τον Jude Law, αλλά εν μου φαίνεται τζαι πολλά fun to be around. Μπορεί να εν ο πιο όμορφος του κόσμου, αλλά μάλλον ήταν να τον βαρεθώ στην πολλή ώρα. Η άλλη μου επιλογή εν η Audrey Tautou. Αλλά τζαι τζείνη νομίζω τωρά που εμεγάλωσε έννεν τόσο φαν ένιμορ. Εεε.. Τι λέω τόσην ώρα;; Χαλλόου, Μικρέ Χείμαρρε, φέρτα μίλια σου! ΤΟΝ CHRISMARTIN HELLO!!! Για ένα Σαββατοκυρίακο τζαι για πάντα.

Ερ. 9  :  Ποιον/ποιαν blogger θες να γνωρίσεις και γιατί;
Ούλλους, γίνεται; Όσους μπλογκερ θκιαβάζω, εν να μου άρεσκε να τους έβλεπα τζαι πως εν στην πραγματικότητα, πόσο διαφορετικοί που τζείνο που εφαντάζουμουν τζαι πώς εν «που τα’αλήθκεια». Χμ.. Εν να ‘θελα να γνωρίσω την Πρας, γιατί φαίνεται φαν, έξυπνη τζαι συνεννοήσιμη τζαι εν πολλά μεγάλο προσόν να έσιει κάποιος τούτο, τους μιτσιούς μπλόγκερς που εν κοντά στην ηλικία μου, γιατί φαίνουνται ούλλοι πολλά εντάξει τζαι πώς να το κάμουμε; Άμα είσαι μπλόγκερ είσαι που άλλη πάστα, τζαι άρα εν να μου άρεσκε να τους εγνώριζα τζαι που κοντά. Τζαι την Dagg, γιατί φκάλλει μου κάτι πολλά οικείο ο τρόπος που γράφει τζαι εκτιμώ την χωρίς να την ξέρω.

Ερ. 10 :  Τι σου είναι πιο ευχάριστο; Να ρωτάς ή να απαντάς;
Εξαρτάται τι πρέπει να ρωτήσω τζαι τι να απαντήσω. Χαχα. Αρέσκει μου να ρωτώ πράματα τζαι να μαθαίνω διάφορα, αλλά προτιμώ να μεν το κάμνω νομίζω. Ρωτώ τον εαυτό μου διάφορα, χωρίς απαραίτητα να του απαντώ τζ όλας. Αρέσκει μου να απαντώ, γιατί εμπεριέχεται λίο στη διαδικασία «μοιράζουμαι», που εν ένα που τα αγαπημένα μου πράματα να κάμνω στον κόσμο. Ναι, αρέσκει μου παραπάνω να απαντώ παρά να ρωτώ.

Ερ. 11 :  Ποια ήταν η πιο συνταρακτική στιγμή στην bloggerο-ζωή σου;
Κάποια στιγμή, μετά που είχα αποφασίσει να απέχω για λίο τζαιρό που το μπλογκ, ανακάλυψα ότι με εθκιάβαζε κόσμος που με ήξερε αλλά εν ήξερε ότι ήμουν εγώ (τον τζαιρό που το έκαμνε). Μετά που τούτο, είχα ξαναρίξει μια ματιά σε τζείνα που έγραφα την περίοδο που είχα υπολογίσει ότι με εθκιαβάζαν τζαι ήμουν κάπως: 
Ενσωματωμένη εικόνα 3
Είχα συνειδητοποιήσει πόσο πολύ που τον εαυτό μου είχα αφήκει μες το μπλογκ τζαι πόσο ακάλυπτη ένιωθα. Επέρασε μου που το μυαλό να το σβήσω. Burn in hell, για πάντα. Μετά όμως επέρασε μου.

Ερ. 12 :  Ποιο το σπεσιαλιτέ σου στην κουζίνα;
Εκτός που τα «ανοίω-το-θάλαμο-φκάλλω-το-τάπερ-βάλλω-το-μες-το-μάικρογουέιβ-τρωω-το» φαγιά, εμμ.. Οτιδήποτε μακαρονοειδές και…. *Drums strumming* Λουβί.
Κάμνω τζαι κινέζικα ενίοτε αλλά σιγά τη φιλοσοφία.

Μα
 ετέλειωσε; Aww. It was fun πάντως!!! 

Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2013

Harley [1]


Είχε βγει στη βεράντα του σπιτιού της. Αύγουστος. Ζέστη.  Αποπνικτική.

Ακούμπησε στο κάγκελο και κοίταζε την πόλη.

Δεν την έπαιρνε ο ύπνος. Ήπιε λίγο κόκκινο γλυκό κρασί μήπως ζαλιστεί, χαλαρώσει αλλά αυτό την τσίτωσε περισσότερο.  Το πάθαινε με κάποια κρασιά.  Επιδρούσαν στους νευρώνες της και της ξυπνούσαν συναισθήματα.  Ξεχασμένα.  Καλά κρυμμένα.

Κι απόψε ένιωθε μέσα της να γίνεται επανάσταση.  Ανάβλυζε από την καρδιά της λάβα καυτή κατακόκκινη, ίδια σαν αυτή που γέμιζε το ποτήρι της.

Η πόλη έσφυζε από ζωή. Οι δρόμοι κάτω από το μπαλκόνι γεμάτοι θόρυβο.  Ζωή. Εγρήγορση. Ταχύτητα. Διασκέδαση. Θόρυβοι… θόρυβοι… αυτοκίνητα… κορναρίσματα….

-ΑααααααααααααΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑααααα!

Το ποτήρι πέταξε με ορμή.

Φρένα. Κορναρίσματα. Γυαλιά να σπάνε.

-Α, στο διάολο.  Θα μας σκοτώσεις.  Γαμώτο. Είσαι τρελή κοπέλα μου;   Πετάς ποτήρια στο δρόμο;  Μη χειρότερα.  Τι κοιτάς;

-ε…ε.. συγν… ε.. κατεβαίνω…

-  Πεε δεν φτάνει που είναι τρελή είναι και χαζή.

- Συγνώμη, ειλικρινά λυπάμαι… δεν σκέφτηκα… κακιά στιγμή.  Δεν πρόσεξα ότι κάποιος ερχόταν με…   HARLEY!!!!!  WOW!! Δεν το πιστεύω! Υπέροχη! Να… να ανέβω;

- Θεέ μου ,δώσε μου δύναμη!  Κοπέλα μου, δεν φτάνει που κόντεψε να με σκοτώσεις, κατακέφαλα μου ήρθε το ποτήρι.  Ευτυχώς που το θηρίο από εδώ σταμάτησε.

- Θηρίο! Δεν λες τίποτα.

-Μα τι κάνεις;

- Έλα! Ανέβα κι εσύ να με πας μια βόλτα.

- Άμα μπλέξει κανείς… άστα να πάνε…

- Ελπίδα.

- Τι;

- Ελπίδα με λένε.

- Χαίρω πολύ! Αντρέας.

-Καιρό την έχεις;

- Καιρό την έχω στην καρδιά μου.  Αρχές του μήνα την πήρα.  Από τα 20 μου την ονειρεύομαι.

- Κι εγώ απ’ τα δεκάξι.  Τότε που ήμουν μικρούλα και τριγυρνούσα στα πάρτι, παρέες, φίλες, νεαροί, μακρυμάλληδες.

- Ε μην κοιτάς που λάμπει.  Ως τους ώμους τα είχα! Και το μουσάκι εδώ που βλέπεις, δεν έμεινε τρέλα που δεν του έκανα.  Ακόμα και τρίχρωμο το έβαψα κάποτε.

- Χαχαχα  τρελός είσαι!

- Ποιος μίλησε; Τέλος πάντων.  Έχε χάρη που δεν έγινε τίποτε και που είμαι με τα κέφια μου.  Πήρα άδεια όλη τη βδομάδα.  Θα την περάσω με την γκόμενα από δω.  Θα την καβαλήσω και θα γυρίσουμε βουνά, παραλίες, πόλεις.

- Τέλεια!!! Φύγαμε!

- Ε, δεν είσαι με τα καλά σου! Δεν φτάνει που πήγες να μου καταστρέψεις τη βραδιά θα μου χαλάσεις και το όνειρο.  Μια ζωή την ονειρεύομαι.  Και τώρα, αν και 35αρησα, την έχω την κούκλα μου.  Μια βδομάδα τα δυο μας.

- Τρεις μας… Το ίδιο όνειρο έχουμε μωρέ!  Και κοίτα που το σύμπαν φρόντισε και για τους δυο μας.

- Τα κέρατά μου. Το σύμπαν πάλι!

- Έλαααααααα.  Φύγαμε! Δεν αντέχω άλλο εδώ μέσα. Πνίγομαι. Γέρασα…

- Έλα μην ακούω βλακείες… Κουκλάκι είσαι!

- …

- Άντε τρελό! Ανέβα! Φύγαμε!!!!

.
.
.
.

συνεχίζεται … ( κάποια στιγμή )


Αφιερωμένο στον Αντρέα! Υπόσχομαι για συνέχειες των επεισοδίων!  Άντε άμα γίνει σειρά θα γίνεις πρωταγωνιστής :-)

Κι εύχομαι κάποια στιγμή να γυρίσουμε τον κόσμο και τα όνειρά μας με μια Harley!